İhlasla ve yürekten yapılan dua

İbrahim Ethem Hazretleri, Belh hükümdarının oğludur. Her türlü imkana ve makama sahipken tâcını tahtını terk eder ve kendini Allah yoluna adar.

Yıllar sonra kendi yaptırdığı camide yatsı namazını kılar. Dışarıda kar vardır ve hava çok soğuktur. “Şurada kıvrılayım da sabah olunca giderim” diye düşünürken caminin bekçisi gelir..
Bekçi: “Ne yapıyorsun burada” der..
İbrahim Ethem: “Müsaade et şurada yatayım, Sabah namazından sonra gideceğim” der.
Bekçi bacağından tutar ve “İbrahim Ethem senin gibi çulsuzlar için yaptırmadı bu camiyi” der ve bacağından sürükleye sürükleye, kafasını merdivenlere vura vura atar dışarıya..

İbrahim Ethem “Ben bu camiyi yaptırdım” diyemez, kibir olur diye, Çaresiz şehre gider. Her taraf kapalıdır, sadece bir ekmek fırını açıktır.. Kapıyı çalar ve sabaha kadar oturma müsaadesi ister. Orada çalışan işçi “Geç otur” der. Aradan bir-iki saat geçer, sabah ezanı okunmaya başlar. Ezan bittikten sonra işçi döner..
“Hoş geldiniz, nereden gelip nereye gidiyorsunuz isminiz ne?” diye sorar.
İbrahim Ethem de: “Ben iki saattir burada oturuyorum, şimdi mi geldi aklına sormak” der..
Fırıncı “Ben bu fırında işçiyim, İki çocuğum var, iki de yetime bakıyorum. Ben onlara şimdiye kadar haram lokma yedirmedim. Senin geldiğin vakit, benim mesai saatim dâhilindeydi. Ezan okundu mesaim bitti. Seninle istediğin kadar konuşabiliriz, şimdi kazancıma haram karışmaz” der…

İbrahim Ethem “Sen ne güzel adammışsın, Senin Allah’tan isteyip de olmayan bir şey oldu mu” diye sorar.
“Ben Allah’tan ne istediysem verdi. Fakat Allah’tan bir şey istedim, onu bana vermedi. Allah’a yalvardım, bana İbrahim Ethem Hazretlerini göster diye, bana onu göstermedi” der..
“O Allah öyle bir Allah ki” der İbrahim Ethem Hazretleri, “İbrahim Ethem’in bacağından sürükleye sürükleye, kafasına vura vura getirir sana gösterir, sen yeter ki yürekten iste” der..

Rabbim fırıncının duası gibi ihlasla dua yapabilmemizi nasip etsin.

Alıntı