Dünya Sen’i Arıyor

Dünya Sen’i Arıyor

Hürmetine var olan şu koca kâinatın
Yaydığı muştusun sen, asırlar öncesinden
Gönderdiği son nebi, şanı yüce bir Zat’ın
Rahmet çiçekleriyle sonsuzluk bahçesinden
Çok Nebilerce bile methi edilen ey Nur
Sen necatı beşerin, varlık bilmecesinden
Kalmamışken zeminde ne saadet ne huzur
Sen kurtaranı Hakk’ın, batılın pençesinden

Sensizlik ateşleri yanıyor içimizde
Gönüllerde taht kurdu, saltanat kurdu adın
Yolunun kurbanıyız her şeyimizle bizde,
Bir deli sevda gibi kalbimizdedir yâdın
Ey cemaline müştak gönüllerin sahibi
Al götür bizleri de, ki senin de muradın
Kaç zamandır yolunu gözlüyoruz ey Nebi
Gözümüzde yaşlarla çoluk, çocuk ve kadın

Ne varsa senin için ey göklerin yıldızı
Sen nurusun cihanın, dünya seni arıyor
Hicranın bağrımızda oldu bir acı sızı
Ve her gün biraz daha ruhumuzu sarıyor
Gidişinle ey Resul, bahara hazan düştü
Toprak sana muntazır yapraklar sararıyor
Semalara zulmetin bulutları üşüştü
Yetiş ey Nur-u bedi ufuklar kararıyor

Ey sebeb-i hayatım, sensin başımın tacı
Gel ey Fahr-i Kainat yıllar geçti aradan
Bütün bir insanlığın yalnız budur ilacı
Tam öndört asır önce duyulan ses; Hira’dan
O ses ki bir nur gibi alemlere saçıldı
Ve onunla ayrıldı tüm beyazlar karadan
Dillerde aynı dua eller Hakk’a açıldı:
Ya Rab bizi ayırma, böyle bir dilaradan

Sana doğru yürüyor aşkla yanan gönüller
O mübarek sesini bütün dünya duyacak
Senin aşık-ı zarın olmuş şimdi bülbüller
Bir ömür boyu seni okuyor, okuyacak
Baş döndürüyor sevgin kehkeşanlara inat
İftirak ateşinle ne yıldızlar kayacak
Sensin dertlere derman, çöllere ab-ı hayat
Firakına insanlık haşre dek ağlayacak

Hakkı arayanların sen ebedi rehberi
Sen bizlere rahmeti, O Rahim-ü Rahman’ın
Nurun bir güneş gibi kapladı göğü yeri
Tecellisine mazhar sen ki bin bir esmanın
Sen aşıklara maşuk sen canların cananı
Fazilet timsalisin ibret dolu her anın
Alemlerin rabbinden kullarına ihsanı
Sana şahid-i sadık getirdiğin fermanın

Kebaire bulanıp nedamet edenlerin
Kimler çare bulacak, sen olmazsan ahına
Senden medet bekleyen yaralı gönüllerin
Kim teselli verecek, esefkâr eyvahına
Şefaat kıl ey Şef’i, asiyim günahkârım
Kabul eyle ne olur, al beni dergahına
Merhametin olmazsa nasıl nasıl çıkarım
Ebedi bir baharın sermedi sabahına

Sana meftun ve müştak dört bir yanda iklimler
Hiç solmayan bir gülsün hasretinle yanarız
Seni söyleyip durdu soranlara mevsimler
Gel ey mahbub-u kulub sensizlikten bizarız
Kur’an övüyor senin o güzel ahlakını
Biz de ölene kadar yoluna hizmetkârız
Cümle alem bir olsa ödeyemez hakkını
Bütün insanlık sana ebedi minnettarız.

Zeki DOĞAN