Sevk ve İskan Tehcir Kanunu

Sevk ve İskan Tehcir Kanunu

• Osmanlı Devleti hakimiyetinde yüzyıllarca huzur içinde yaşayan Ermeniler, 19.yüzyıldan itibaren milliyetçilik akımının etkisi ve Avrupalı devletlerin kışkırtmaları ile Doğu Anadolu’yu içine alan topraklarda bağımsız bir devlet kurmak için istediler.
• Kurdukları silahlı çeteler ve örgütlerle (Hınçak-Taşnak) isyanlar çıkardılar, masum insanlarımızı katlettiler.
• Dünya Savaşında Kafkas Cephesinde Osmanlı ordusunun Ruslarla savaşmasını fırsat bilen Ermeniler, savaş ortamının meydana getirdiği otorite boşluğundan yararlanarak köylerimize baskınlar düzenleyerek katliamlar yaptılar.
• Osmanlı Devleti, Ermenilerin Ruslarla iş birliğini önlemek ve halka yönelik saldırılarını durdurmak için birtakım önlemler aldı. Önce 24 Nisan 1915 tarihinde yayımlanan bir genelgeyle Ermeni komite merkezleri kapatıldı, belgelere el konuldu. Komite başkanları tutuklandı.
• Alınan bu önlemlere rağmen Ermenilerin saldırıları durdurulamayınca Osmanlı Hükûmeti 27 Mayıs 1915 tarihinde Sevk ve İskân Kanunu’nu çıkardı. (Tehcir Kanunu)
• Ruslarla iş birliği yapan, casusluk faaliyetinde bulunan ve katliam yapan Ermeniler, Sevk ve İskân Kanunu’nu ile Osmanlı toprağı olan Suriye’ye zorunlu göçe tabi tutuldu.
• Diledikleri eşyaları almalarına izin verildi. Can ve mal güvenliklerinin korunması, ihtiyaçlarının giderilmesi için devlet yetkilileri görevlendirildi ve güvenliklerini sağlamak için karakollar kuruldu. I. Dünya Savaşı’nın sona ermesinden sonra ise isteyen Ermenilerin eski yerlerine dönmesi için “Geri Dönüş Kararnamesi” yayımlandı.